Javascript jest aktualnie wyłączony w Twojej przeglądarce.Gdy JavaScript jest wyłączony, niektóre funkcje tej witryny nie będą działać.
Zarejestruj swoje szczegółowe dane i określone leki, które Cię interesują, a my połączymy podane informacje z artykułami w naszej obszernej bazie danych i wyślemy Ci kopię PDF pocztą elektroniczną w odpowiednim czasie.
Charakterystyka kliniczna i molekularna opornej na karbapenemy o wysokiej zjadliwości Klebsiella pneumoniae w szpitalu trzeciego stopnia w Szanghaju
Zhou Cong, 1 Wu Qiang, 1 He Leqi, 1 Zhang Hui, 1 Xu Maosuo, 1 Bao Yuyuan, 2 Jin Zhi, 3 Fang Shen 11 Wydział Klinicznej Medycyny Laboratoryjnej, Piąty Szpital Ludowy w Szanghaju, Uniwersytet Fudan, Szanghaj, Republika Ludowa Chiny;2 Shanghai Jiaotong Department of Laboratory Medicine, Shanghai Children's Hospital, Szanghaj, Chińska Republika Ludowa;3 Department of Neurology, Shanghai Fifth People's Hospital, Fudan University Adres do korespondencji: Fang Shen, Department of Clinical Laboratory Medicine, Shanghai Fifth People's Hospital, Fudan University, No. 128 Ruili Road, Minhang District, Szanghaj, kod pocztowy 200240 China Tel +86 18021073261 Email [email protected] Tło: Połączenie odporności na karbapenemy i hiperwirulencji u Klebsiella pneumoniae doprowadziło do poważnych wyzwań dla zdrowia publicznego.W ostatnich latach pojawia się coraz więcej doniesień o izolatach Klebsiella pneumoniae o wysokiej wirulencji opornych na karbapenemy (CR-hvKP).Materiał i metody: Retrospektywna analiza oceny danych klinicznych pacjentów zakażonych CR-hvKP od stycznia 2019 do grudnia 2020 w szpitalu III stopnia.Oblicz Klebsiella pneumoniae, Klebsiella pneumoniae (hmKP), oporne na karbapenemy Klebsiella pneumoniae (CR-hmKP) i oporne na karbapenemy wysoce zjadliwe zapalenie płuc zebrane w ciągu 2 lat Liczba izolatów Leberella (CR-hvKP).Wykrywanie metodą PCR genów oporności, genów związanych z wirulencją, genów serotypu otoczkowego i typowanie sekwencji wielolocus (MLST) izolatów CR-hvKP.Wyniki: W trakcie badania wyizolowano łącznie 1081 nie powtarzających się szczepów Klebsiella pneumoniae., w tym 392 szczepy Klebsiella pneumoniae (36,3%), 39 szczepów CR-hmKP (3,6%) i 16 szczepów CR-hvKP (1,5%).Około 31,2% (5/16) CR-hvKP zostanie wyizolowanych w 2019 r., a około 68,8% (11/16) CR-hvKP zostanie wyizolowanych w 2020 r. Wśród 16 szczepów CR-hvKP, 13 szczepów to ST11 i serotyp K64, 1 szczep to serotypy ST11 i K47, 1 szczep to serotypy ST23 i K1, a 1 szczep to serotypy ST86 i K2.Geny związane z wirulencją entB, fimH, rmpA2, iutA i iucA są obecne we wszystkich 16 izolatach CR-hvKP, a następnie mrkD (n=14), rmpA (n=13), aerobaktyna (n=2), AllS ( n=1).Wszystkie 16 izolatów CR-hvKP niosą gen karbapenemazy blaKPC-2 i gen β-laktamazy o rozszerzonym spektrum blaSHV.Wyniki ERIC-PCR DNA fingerprinting wykazały, że 16 szczepów CR-hvKP było wysoce polimorficznych, a prążki każdego szczepu różniły się znacząco, wykazując stan sporadyczny.Wniosek: Chociaż CR-hvKP jest rozprowadzany sporadycznie, z roku na rok rośnie.rok.Dlatego należy zwrócić uwagę kliniczną i podjąć niezbędne środki, aby uniknąć klonowania i rozprzestrzeniania się superbakterii CR-hvKP.Słowa kluczowe: Klebsiella pneumoniae, oporność na karbapenemy, wysoka zjadliwość, wysoka zawartość śluzu, epidemiologia
Klebsiella pneumoniae jest patogenem oportunistycznym, który może powodować różne infekcje, w tym zapalenie płuc, infekcje dróg moczowych, bakteriemię i zapalenie opon mózgowych.1 W ciągu ostatnich trzydziestu lat, w przeciwieństwie do klasycznej Klebsiella pneumoniae (cKP), nowy wysoce zjadliwy śluz hiperśluzówkowy Klebsiella pneumoniae (hvKP) stał się klinicznie ważnym patogenem, który można znaleźć w wysoce agresywnych zakażeniach, takich jak ropnie wątroby, wywoływane u zdrowych i osoby z obniżoną odpornością.2 Warto zauważyć, że infekcjom tym zwykle towarzyszą destrukcyjne zakażenia rozsiane, w tym zapalenie wnętrza gałki ocznej i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.3 Wytwarzanie wysokiego fenotypu śluzówki hvKP jest zwykle spowodowane zwiększoną produkcją polisacharydów otoczkowych i obecnością specyficznych genów wirulencji, takich jak rmpA i rmpA2.4.Fenotyp wysokiego poziomu śluzu jest zwykle określany za pomocą „testu strunowego”.Kolonie Klebsiella pneumoniae wyrosłe przez noc na płytkach agarowych z krwią rozciąga się pętlą.Kiedy powstaje lepka lina o długości >5 mm, „test liny” jest pozytywny.5 Ostatnie badania wykazały, że PEG-344, iroB, iucA, rmpA rmpA2 i rmpA2 są biomarkerami, które mogą dokładnie identyfikować hvkp.6 W tym badaniu wysoce zjadliwa Klebsiella pneumoniae została zdefiniowana jako posiadająca fenotyp o wysokiej lepkości śluzu (dodatni wynik testu strunowego) i niosąca miejsca związane z plazmidem wirulencji Klebsiella pneumoniae (rmpA2, iutA, iucA). - nabyte ropnie wątroby wywołane przez hvKP, którym towarzyszy ciężkie uszkodzenie narządów końcowych, takie jak zapalenie opon mózgowych i zapalenie wnętrza gałki ocznej.7,8 hvKP ma sporadyczną transmisję w wielu krajach Azji, Europy i Ameryki.Chociaż w Europie i obu Amerykach zgłoszono kilka przypadków hvKP, rozpowszechnienie hvKP miało miejsce głównie w krajach azjatyckich, zwłaszcza w Chinach.9
Ogólnie rzecz biorąc, hvKP jest bardziej wrażliwe na antybiotyki, podczas gdy Klebsiella pneumonia (CRKP) oporna na karbapenemy jest mniej toksyczna.Jednak wraz z rozprzestrzenianiem się plazmidów lekooporności i wirulencji, CR-hvKP został po raz pierwszy opisany przez Zhanga i in.w 2015 roku i pojawia się coraz więcej raportów krajowych.10 Ponieważ CR-hvKP może powodować poważne i trudne do wyleczenia infekcje, jeśli pojawi się klon pandemiczny, może stać się kolejnym „superbakterią”.Do chwili obecnej większość infekcji wywołanych przez CR-hvKP występowała sporadycznie, a epidemie na małą skalę są rzadkie.11,12
Obecnie wskaźnik wykrywalności CR-hvKP jest niski i istnieje niewiele powiązanych badań.Epidemiologia molekularna CR-hvKP jest różna w różnych regionach, dlatego konieczne jest zbadanie klinicznego rozmieszczenia i molekularnej charakterystyki epidemiologicznej CR-hvKP w tym regionie.W badaniu tym przeanalizowano kompleksowo geny oporności, geny związane z wirulencją i MLST CR-hvKP.Próbowaliśmy zbadać częstość występowania i epidemiologię molekularną CR-hvKP w szpitalu trzeciego stopnia w Szanghaju we wschodnich Chinach.Badanie to ma ogromne znaczenie dla zrozumienia epidemiologii molekularnej CR-hvKP w Szanghaju.
Niepowtarzalne izolaty Klebsiella pneumoniae z Shanghai Fifth People's Hospital afiliowanego przy Fudan University od stycznia 2019 r. do grudnia 2020 r. zebrano retrospektywnie i obliczono procenty hmKP, CRKP, CR-hmkp i CR-hvKP.Wszystkie izolaty zostały zidentyfikowane przez kompaktowy automatyczny analizator drobnoustrojów VITEK-2 (Biomerieux, Marcy L'Etoile, Francja).Spektrometria masowa Maldi-Tof (Bruker Daltonics, Billerica, MA, USA) została wykorzystana do ponownego sprawdzenia identyfikacji szczepów bakteryjnych.Wysoki fenotyp śluzu jest określany przez „test strunowy”.W przypadku oporności na imipenem lub meropenem oporność na karbapenemy określa się za pomocą testu lekowrażliwości.Wysoce zjadliwa Klebsiella pneumoniae jest definiowana jako mająca wysoki fenotyp śluzu (dodatni wynik testu strunowego) i niosąca miejsca związane z plazmidem Klebsiella pneumoniae (rmpA2, iutA, iucA)6.
Pojedynczą kolonię Klebsiella pneumoniae inokulowano na płytce agarowej z 5% krwi owczej.Po inkubacji przez noc w 37°C, delikatnie wyciągnij kolonię ezą i powtórz 3 razy.Jeśli lepka linia jest utworzona trzykrotnie, a długość jest większa niż 5 mm, „test linii” jest uważany za pozytywny, a szczep ma wysoki fenotyp śluzu.
W kompaktowym automatycznym analizatorze drobnoustrojów VITEK-2 (Biomerieux, Marcy L'Etoile, Francja) wykryto wrażliwość drobnoustrojów na kilka powszechnie stosowanych antybiotyków metodą mikrorozcieńczania bulionu.Wyniki są interpretowane zgodnie z wytycznymi opracowanymi przez Instytut Norm Klinicznych i Laboratoryjnych (CLSI, 2019).E. coli ATCC 25922 i Klebsiella pneumoniae ATCC 700603 zastosowano jako kontrole w testach wrażliwości na środki przeciwdrobnoustrojowe.
Genomowy DNA wszystkich izolatów Klebsiella pneumoniae wyekstrahowano za pomocą zestawu TIANamp Bacteria Genomic DNA Kit (Tiangen Biotech Co. Ltd., Pekin, Chiny).Geny β-laktamaz o rozszerzonym spektrum (blaCTX-M, blaSHV i blaTEM), geny karbapenemaz (blaKPC, blaNDM, blaVIM, blaIMP i blaOXA-48) oraz 9 reprezentatywnych genów związanych z wirulencją, w tym loci podobne do plazmidu pLVPK (allS, fimH mrkD, entB, iutA, rmpA, rmpA2, iucA i aerobaktyna) amplifikowano metodą PCR, jak opisano wcześniej.13,14 Geny specyficzne dla serotypu otoczkowego (K1, K2, K5, K20, K54 i K57) amplifikowano metodą PCR, jak opisano powyżej.14 Jeśli wynik jest negatywny, zamplifikuj i zsekwencjonuj locus wzi w celu określenia genów specyficznych dla serotypu otoczki.15 Startery użyte w tym badaniu wymieniono w Tabeli S1.Pozytywne produkty PCR zsekwencjonowano za pomocą platformy do sekwencjonowania NextSeq 500 (Illumina, San Diego, CA, USA).Porównaj sekwencje nukleotydowe uruchamiając BLAST na stronie NCBI (http://blast.ncbi.nlm.nih.gov/Blast.cgi).
Typowanie sekwencji wielomiejscowych (MLST) przeprowadzono zgodnie z opisem na stronie internetowej Pasteur Institute MLST (https://bigsdb.pasteur.fr/klebsiella/klebsiella.html).Siedem genów porządkowych gapA, infB, mdh, pgi, phoE, rpoB i tonB zamplifikowano metodą PCR i zsekwencjonowano.Typ sekwencji (ST) jest określany przez porównanie wyników sekwencjonowania z bazą danych MLST.
Analizowano homologię Klebsiella pneumoniae.Jako matrycę wyekstrahowano genomowy DNA Klebsiella pneumoniae, a startery ERIC przedstawiono w Tabeli S1.PCR wzmacnia genomowy DNA i konstruuje „odcisk palca” genomowego DNA.16 produktów PCR wykryto za pomocą elektroforezy w 2% żelu agarozowym.Wyniki DNA odcisków palców zidentyfikowano za pomocą oprogramowania QuantityOne do rozpoznawania prążków, a analizę genetyczną przeprowadzono przy użyciu metody nieważonych parowanych grup (UPGMA) średniej arytmetycznej.Izolaty o podobieństwie > 75% uważa się za ten sam genotyp, a te o podobieństwie < 75% za różne genotypy.
Do analizy danych użyj pakietu oprogramowania statystycznego SPSS dla systemu Windows 22.0.Dane są opisane jako średnia ± odchylenie standardowe (SD).Zmienne kategoryczne oceniano testem chi-kwadrat lub dokładnym testem Fishera.Wszystkie testy statystyczne są 2-stronne, a wartość P <0,05 jest uważana za statystycznie istotną.
Shanghai Fifth People's Hospital afiliowany przy Fudan University zebrał 1081 izolatów Klebsiella pneumoniae w okresie od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2020 r. i wykluczył zduplikowane izolaty od tego samego pacjenta.Wśród nich 392 szczepy (36,3%) to hmKP, 341 szczepów (31,5%) to CRKP, 39 szczepów (3,6%) to CR-hmKP, a 16 szczepów (1,5%) to CR-hvKP.Warto zauważyć, że 33,3% (13/39) CR-hmKP i 31,2% (5/16) CR-hvKP pochodzi z 2019 roku, 66,7% (26/39) CR-hmKP i 68,8% (11/ 16) ) CR-hvKP wyodrębniono od 2020 r. Z plwociny (17 szczepów), moczu (12 szczepów), płynu drenażowego (4 szczepy), krwi (2 szczepy), ropy (2 szczepy), żółci (1 izolacja) i wysięku opłucnowego (1 izolacja), odpowiednio.Szesnaście typów CR-hvKP odzyskano z plwociny (9 izolatów), moczu (5 izolatów), krwi (1 izolat) i wysięku opłucnowego (1 izolat).
Poprzez identyfikację szczepu, test wrażliwości na leki, test strunowy i wykrywanie genów związanych z wirulencją, przebadano 16 szczepów CR-hvKP.Charakterystykę kliniczną 16 pacjentów zakażonych izolatami CR-hvKP podsumowano w Tabeli 1. 13 z 16 pacjentów (81,3%) stanowili mężczyźni, a wszyscy pacjenci byli w wieku powyżej 62 lat (średnia wieku: 83,1±10,5 lat).Pochodzili z 8 oddziałów, a ponad połowa z centralnego OIT (9 przypadków).Do podstawowych schorzeń należą choroby naczyń mózgowych (75%, 12/16), nadciśnienie (50%, 8/16), przewlekła obturacyjna choroba płuc (50%, 8/16) itp. Chirurgia inwazyjna obejmuje wentylację mechaniczną (62,5%, 10/ 16), cewnik moczowy (37,5%, 6/16), zgłębnik żołądkowy (18,8%, 3/16), zabieg chirurgiczny (12,5%, 2/16) i cewnik dożylny (6,3%, 1/16).Dziewięć z 16 pacjentów zmarło, a 7 pacjentów poprawiło się i zostało wypisanych.
39 izolatów CR-hmKP podzielono na dwie grupy w zależności od długości lepkiej nitki.Wśród nich 20 izolatów CR-hmKP o długości lepkiej struny ≤ 25 mm podzielono na jedną grupę, a 19 izolatów CR-hmKP o długości lepkiej struny > 25 mm podzielono na drugą grupę.Metoda PCR wykrywa dodatni wskaźnik genów związanych z wirulencją rmpA, rmpA2, iutA i iucA.Dodatnie odsetki genów związanych z wirulencją CR-hmKP w dwóch grupach przedstawiono w Tabeli 2. Nie było statystycznej różnicy w dodatnim odsetku genów związanych z wirulencją CR-hmKP między dwiema grupami.
Tabela 3 zawiera szczegółowe profile oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe 16 leków.16 izolatów CR-hvKP wykazywało oporność wielolekową.Wszystkie izolaty leczono ampicyliną, ampicyliną/sulbaktamem, cefoperazonem/sulbaktamem, piperacyliną/tazobaktamem, cefazoliną, cefuroksymem, ceftazydymem, ceftriaksonem, cefepimem, cefoksytyną, imipenemem i meropenemem.Najniższy wskaźnik oporności wykazywał trimetoprim-sulfametoksazol (43,8%), a następnie amikacyna (62,5%), gentamycyna (68,8%) i cyprofloksacyna (87,5%).
Rozkład genów związanych z wirulencją, genów oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe, genów serotypów otoczkowych i MLST 16 izolatów CR-hvKP przedstawiono na Ryc. pokazano na Rycinie 1. Rycina 2. Analiza MLST pokazuje łącznie 3 ST, ST11 jest najbardziej dominującą ST (87,5%, 14/16), następnie ST23 (6,25%, 1/16) i ST86 (6,25%, 1 /16).Zgodnie z wynikami typowania wzi zidentyfikowano 4 różne serotypy otoczkowe (ryc. 1).Wśród 16 izolatów hvKP opornych na karbapenemy, K64 jest najczęstszym serotypem (n=13), a następnie K1 (n=1), K2 (n=1) i K47 (n=1).Ponadto szczepem o serotypie otoczkowym K1 jest ST23, szczepem o serotypie otoczkowym K2 jest ST86, a pozostałe 13 szczepów K64 i 1 szczep K47 to wszystkie ST11.Pozytywne wskaźniki 9 genów wirulencji w 16 izolatach CR-hvKP pokazano na Ryc. 1. Geny związane z wirulencją entB, fimH, rmpA2, iutA i iucA są obecne w 16 szczepach CR-hvKP, a następnie mrkD (n = 14), rmpA (n=13), aerobakteryna (n=2), AllS (n=1).Wszystkie 16 izolatów CR-hvKP niosą gen karbapenemazy blaKPC-2 i gen β-laktamazy o rozszerzonym spektrum blaSHV.16 izolatów CR-hvKP nie zawierało genów karbapenemów blaNDM, blaVIM, blaIMP, blaOXA-48 oraz genów β-laktamaz o rozszerzonym spektrum blaTEM, grupy blaCTX-M-2 i grupy blaCTX-M-8.Spośród 16 szczepów CR-hvKP, 5 szczepów nosiło grupę blaCTX-M-1 genu β-laktamazy o rozszerzonym spektrum, a 6 szczepów nosiło grupę blaCTX-M-9 genu β-laktamaz o rozszerzonym spektrum.
Rycina 1 Geny związane z wirulencją, geny oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe, geny serotypu otoczkowego i MLST 16 izolatów CR-hvKP.
Rysunek 2 Elektroforeza w żelu agarozowym niektórych genów związanych z wirulencją, genów oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe i genów serotypu otoczkowego.
Uwaga: M, marker DNA;1, blaKPC (893 pz);2, entB (400 pz);3 rmpA2 (609 pz);4, rmpA (429 pz);5, iucA (239 pz);6, iutA (880 pz);7, Aerobakteryna (556 pz);8, K1 (1283 pz);9, K2 (641 pz);10, wszystkie S (508 pz);11, mrkD (340 pz);12, fimH (609 pz).
ERIC-PCR zastosowano do analizy homologii 16 izolatów CR-hvKP.Po amplifikacji PCR i elektroforezie w żelu agarozowym jest 3-9 fragmentów DNA.Wyniki odcisków palców wykazały, że 16 izolatów CR-hvKP było wysoce polimorficznych i istniały oczywiste różnice między izolatami (Figura 3).
W ostatnich latach pojawia się coraz więcej doniesień na temat izolatów CR-hvKP.Pojawienie się izolatów CR-hvKP stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego, ponieważ mogą one powodować poważne, trudne do leczenia infekcje u zdrowych ludzi.W niniejszym badaniu przeanalizowano częstość występowania i molekularną charakterystykę epidemiologiczną CR-hvKP w szpitalu trzeciego stopnia w Szanghaju w latach 2019–2020, aby ocenić, czy istnieje ryzyko wybuchu epidemii CR-hvKP i trend jej rozwoju w tym obszarze.Jednocześnie badanie to może dostarczyć bardziej kompleksowej oceny zakaźności klinicznej, co ma duże znaczenie dla zapobiegania dalszemu rozprzestrzenianiu się takich izolatów.
W tym badaniu retrospektywnie przeanalizowano dystrybucję kliniczną i trend CR-hvKP w latach 2019-2020. W latach 2019-2020 izolaty CR-hvKP wykazywały tendencję wzrostową.Około 31,2% (5/16) CR-hvKP wyizolowano w 2019 r., a 68,8% (11/16) CR-hvKP wyizolowano w 2020 r., co jest zgodne z tendencją wzrostową CR-hvKP opisaną w literaturze.Ponieważ Zhang i in.po raz pierwszy opisano CR-hvKP w 2015 roku10, pojawia się coraz więcej literatury dotyczącej CR-hvKP, 17-20 głównie w regionie Azji i Pacyfiku, zwłaszcza w Chinach.CR-hvKP to superbakteria o super zjadliwości i wielolekooporności.Jest szkodliwy dla zdrowia ludzi i ma wysoką śmiertelność.Dlatego należy zwrócić uwagę i podjąć środki zapobiegające jego rozprzestrzenianiu się.
Analiza oporności na antybiotyki 16 izolatów CR-hvKP wykazała wysoki wskaźnik oporności na antybiotyki.Wszystkie izolaty leczono ampicyliną, ampicyliną/sulbaktamem, cefoperazonem/sulbaktamem, piperacyliną/tazobaktamem, cefazoliną, cefuroksymem, ceftazydymem, ceftriaksonem, cefepimem, cefoksytyną, imipenemem i meropenemem.Najniższy wskaźnik oporności wykazywał trimetoprim-sulfametoksazol (43,8%), a następnie amikacyna (62,5%), gentamycyna (68,8%) i cyprofloksacyna (87,5%).Wskaźnik oporności CR-hmkp badany przez Lingling Zhan i innych jest podobny do tego badania [12].Pacjenci zakażeni CR-hvKP mają wiele podstawowych chorób, niską odporność i słabą niezależną zdolność sterylizacji.Dlatego bardzo ważne jest terminowe leczenie oparte na wynikach testu wrażliwości na środki przeciwdrobnoustrojowe.W razie potrzeby zainfekowane miejsce można znaleźć i leczyć za pomocą drenażu, oczyszczenia rany i innych metod.
39 izolatów CR-hmKP podzielono na dwie grupy w zależności od długości lepkiej nitki.Wśród nich 20 izolatów CR-hmKP o długości lepkiej struny ≤ 25 mm podzielono na jedną grupę, a 19 izolatów CR-hmKP o długości lepkiej struny > 25 mm podzielono na drugą grupę.Porównując dodatnie współczynniki genów związanych z wirulencją CR-hmKP między dwiema grupami, nie było statystycznie istotnej różnicy w dodatnich współczynnikach genów wirulencji między dwiema grupami.Badania przeprowadzone przez Lin Ze i in.wykazali, że dodatni wskaźnik wirulencji genów Klebsiella pneumoniae był znacznie wyższy niż w przypadku klasycznej Klebsiella pneumoniae.21 Nie jest jednak jasne, czy dodatni wskaźnik wirulencji genów jest dodatnio skorelowany z długością łańcucha lepkiego.Inne badania wykazały, że klasyczna Klebsiella pneumoniae może być również wysoce zjadliwą Klebsiella pneumoniae, o wyższym odsetku dodatnich genów zjadliwości.22 Badanie to wykazało, że odsetek pozytywnych genu wirulencji CR-hmKP nie jest dodatnio skorelowany z długością śluzu.String (lub nie rośnie wraz z długością lepkiego sznurka).
Odciski palców ERIC PCR w tym badaniu są polimorficzne i nie ma klinicznego skrzyżowania między pacjentami, więc 16 pacjentów z zakażeniem CR-hvKP to przypadki sporadyczne.W przeszłości większość zakażeń wywołanych przez CR-hvKP opisywano jako pojedyncze lub sporadyczne przypadki,23,24, a ogniska CR-hvKP na małą skalę występują w literaturze rzadko.11,25 ST11 jest najczęstszym ST11 w izolatach CRKP i CR-hvKP w Chinach.26,27 Chociaż ST11 CR-hvKP stanowiło 87,5% (14/16) z 16 izolatów CR-hvKP w tym badaniu, nie można założyć, że szczepy 14 ST11 CR-hvKP pochodzą z tego samego klonu, więc ERIC PCR fingerprinting jest wymagane.Analiza homologii.
W tym badaniu wszystkich 16 pacjentów zakażonych CR-hvKP przeszło inwazyjną operację.Według doniesień, śmiertelny wybuch zapalenia płuc związanego z wentylacją wywołaną przez CR-hvKP11 wskazuje, że procedury inwazyjne mogą zwiększać ryzyko zakażenia CR-hvKP.Jednocześnie 16 pacjentów zakażonych CR-hvKP ma choroby podstawowe, z których najczęstsze są choroby naczyń mózgowych.Poprzednie badanie wykazało, że choroba naczyń mózgowych jest istotnym niezależnym czynnikiem ryzyka zakażenia CR-hvKP.28 Przyczyną tego zjawiska może być osłabiona odporność pacjentów z chorobą naczyniowo-mózgową, nie można samodzielnie wykluczyć bakterii chorobotwórczych, a jedynie polega się na ich działaniu bakteriobójczym.Na dłuższą metę antybiotyki doprowadzą do połączenia oporności wielolekowej i hiperwirulencji.Spośród 16 pacjentów 9 zmarło, a śmiertelność wyniosła 56,3% (9/16).Śmiertelność jest wyższa niż 10,12 we wcześniejszych badaniach i niższa niż 11,21 zgłoszona we wcześniejszych badaniach.Średni wiek 16 pacjentów wynosił 83,1±10,5 lat, co wskazuje, że osoby starsze są bardziej podatne na CR-hvKP.Wcześniejsze badania wykazały, że młodzi ludzie są bardziej podatni na infekcje.Zjadliwość Klebsiella pneumoniae.29 Jednak inne badania wykazały, że osoby starsze są podatne na wysoce zjadliwą Klebsiella pneumoniae24,28.To badanie jest z tym zgodne.
Spośród 16 szczepów CR-hvKP, z wyjątkiem jednego ST23 CR-hvKP i jednego ST86 CR-hvKP, wszystkie pozostałe 14 szczepów to ST11 CR-hvKP.Serotyp otoczkowy odpowiadający ST23 CR-hvKP to K1, a odpowiadający serotyp otoczkowy ST86 CR-HVKP to K2, podobnie jak w poprzednich badaniach.30-32 Pacjenci zakażeni ST23 (K1) CR-hvKP lub ST86 (K2) CR-hvKP zmarli, a śmiertelność (100%) była znacznie wyższa niż u pacjentów zakażonych ST11 CR-hvKP (50%).Jak pokazano na Figurze 1, dodatni odsetek szczepów ST23 (K1) lub ST86 (K2) genów związanych z wirulencją jest wyższy niż w przypadku szczepów ST11 (K64).Śmiertelność może być związana z dodatnim wskaźnikiem genów związanych z wirulencją.W tym badaniu 16 szczepów CR-hvKP wszystkie niosą gen karbapenemazy blaKPC-2 i gen β-laktamazy o rozszerzonym spektrum blaSHV.blaKPC-2 jest najczęstszym genem karbapenemazy w CR-hvKP w Chinach.33 W badaniu Zhao i wsp. 25blaSHV jest genem β-laktamazy o rozszerzonym spektrum o najwyższym odsetku dodatnich wyników.Geny wirulencji entB, fimH, rmpA2, iutA i iucA są obecne we wszystkich 16 izolatach CR-hvKP, a następnie mrkD (n=14), rmpA (n=13), anaerobicyna (n=2), allS (n = 1), który jest podobny do poprzedniego badania.34 Niektóre badania wykazały, że rmpA i rmpA2 (modulatory genów fenotypowych śluzu) mogą promować sekrecję polisacharydów otoczkowych, prowadząc do fenotypów hiperśluzowych i zwiększonej zjadliwości.35 Aerobakteryny są kodowane przez gen iucABCD, a ich homologiczne receptory przez gen iutA, dzięki czemu mają wyższy poziom zjadliwości w teście infekcji G. mellonella.allS jest markerem K1-ST23, a nie pLVPK, pLVPK jest plazmidem wirulencji z typu super wirulencji K2.allS jest aktywatorem transkrypcji typu HTH.Wiadomo, że te geny zjadliwości przyczyniają się do zjadliwości i są odpowiedzialne za kolonizację, inwazję i patogenność.36
Niniejsze badanie opisuje częstość występowania i epidemiologię molekularną CR-hvKP w Szanghaju w Chinach.Chociaż infekcja wywołana przez CR-hvKP jest sporadyczna, z roku na rok rośnie.Wyniki potwierdzają wcześniejsze badania i pokazują, że ST11 CR-hvKP jest najpopularniejszym CR-hvKP w Chinach.ST23 i ST86 CR-hvKP wykazywały wyższą zjadliwość niż ST11 CR-hvKP, chociaż oba są wysoce zjadliwymi Klebsiella pneumoniae.Wraz ze wzrostem odsetka wysoce zjadliwych Klebsiella pneumoniae, wskaźnik oporności Klebsiella pneumoniae może się zmniejszać, co prowadzi do ślepego optymizmu w praktyce klinicznej.Dlatego konieczne jest zbadanie zjadliwości i lekooporności Klebsiella pneumoniae.
Badanie to zostało zatwierdzone przez Komisję Etyki Medycznej Szpitala Piątego Ludowego w Szanghaju (nr 104, 2020).Próbki kliniczne są częścią rutynowych szpitalnych procedur laboratoryjnych.
Dziękuję całemu personelowi Centralnego Laboratorium Piątego Szpitala Ludowego w Szanghaju za dostarczenie wskazówek technicznych dla tego badania.
Praca ta była wspierana przez Fundację Nauk Przyrodniczych dystryktu Minhang w Szanghaju (numer zatwierdzenia: 2020MHZ039).
1. Navon-Venezia S, Kondratyeva K, Carattoli A. Klebsiella pneumoniae: główne światowe źródło i prom dla antybiotykooporności.FEMS Microbiology wydanie poprawione 2017;41(3): 252-275.doi:10.1093/femsre/fux013
2. Prokesch BC, TeKippe M, Kim J, itp. Pierwotne zapalenie kości i szpiku spowodowane wysoką toksycznością.Lancet jest zarażony Dis.2016;16(9):e190–e195.doi: 10.1016/S1473-3099(16)30021-4
3. Shon AS, Bajwa RPS, Russo TA.Wysoka zjadliwość (super śluz).Zjadliwość Klebsiella pneumoniae.2014;4(2): 107–118.doi:10.4161/viru.22718
4. Paczosa MK, Mecsas J. Klebsiella pneumoniae: Kontynuuj atak mocną obroną.Microbiol Mol Biol Rev. 2016;80(3):629–661.doi: 10.1128/MMBR.00078-15
5. Fang C, Chuang Y, Shun C i in.Nowe geny wirulencji Klebsiella pneumoniae powodujące pierwotny ropień wątroby i przerzutowe powikłania sepsy.J Exp Med.2004;199(5):697-705.doi:10.1084/jem.20030857
6. Russo TA, Olson R, Fang CT, itp. Identyfikacja J Clin Microbiol, biomarkera stosowanego do odróżnienia wysoce zjadliwej Klebsiella pneumoniae od klasycznej Klebsiella pneumoniae.2018;56(9):e00776.
7. YCL, Cheng DL, Lin CL.Ropień wątroby Klebsiella pneumoniae związany z zakaźnym zapaleniem wnętrza gałki ocznej.Lekarz stażysta arch.1986;146(10):1913-1916.doi:10.1001/archinte.1986.00360220057011
8. Chiu C, Lin D, Liaw Y. Przerzutowe septyczne zapalenie wnętrza gałki ocznej w ropnym ropniu wątroby.J Gastroenterologia kliniczna.1988;10(5):524-527.doi:10.1097/00004836-198810000-00009
9. Guo Yan, Wang Shun, Zhan Li, itp. Charakterystyka mikrobiologiczna i kliniczna wysoce śluzowych izolatów Klebsiella pneumoniae związanych z infekcjami inwazyjnymi w Chinach.Prekomórki są zakażone drobnoustrojami.2017;7.
10. Zhang Yi, Zeng Jie, Liu Wei, itp. Pojawienie się wysoce zjadliwego szczepu Klebsiella pneumoniae opornego na karbapenemy w zakażeniach klinicznych w Chinach [J].Infekcja J.2015;71(5): 553–560.doi:10.1016/j.jinf.2015.07.010
11. Gu De, Dong Nan, Zheng Zhong itd. Śmiertelny wybuch opornego na karbapenem ST11 zapalenia płuc Klebsiella o wysokiej zjadliwości w chińskim szpitalu: molekularne badanie epidemiologiczne.Lancet jest zarażony Dis.2018;18(1):37–46.doi: 10.1016/S1473-3099(17)30489-9
12. Zhan Li, Wang S, Guo Yan i in.Epidemia opornego na karbapenemy szczepu ST11 hipermukoidowego Klebsiella pneumoniae w szpitalu trzeciego stopnia w Chinach.Prekomórki są zakażone drobnoustrojami.2017;7.
13. FRE, Messai Y, Alouache S, itp. Spektrum wirulencji Klebsiella pneumoniae i model wrażliwości na lek wyizolowany z różnych próbek klinicznych [J].Patofizjologia.2013;61(5):209-216.doi:10.1016/j.patbio.2012.10.004
14. Turton JF, Perry C, Elgohari S, itp. Charakterystyka PCR i typowanie Klebsiella pneumoniae przy użyciu specyficzności typu otoczkowego, zmiennej liczby powtórzeń tandemowych i docelowych genów wirulencji [J].J Med Mikrobiologia.2010;59 (rozdział 5): 541-547.doi:10.1099/jmm.0.015198-0
15. Brisse S, Passet V, Haugaard AB, itp. Sekwencjonowanie genów Wzi, szybka metoda określania rodzaju torebki Klebsiella [J].J Mikrobiologia kliniczna.2013;51(12):4073-4078.doi: 10.1128/JCM.01924-13
16. Ranjbar R, Tabatabaee A, Behzadi P, itp. Szczepy E. coli wyizolowane z różnych próbek kału zwierzęcego, genotypowanie genotypowe enterobakterii metodą konsensusowej reakcji łańcuchowej polimerazy (ERIC-PCR) [J].Iran J Pathol.2017;12(1): 25–34.doi:10.30699/ijp.2017.21506
Czas publikacji: 15 lipca-2021